Z mojej perspektywy...

"Chętnie znoś wady innych, jeśli chcesz, aby inni znosili twoje." Jan Bosko Każdy z nas ma wady. Nie da się ukryć, że czasami jest ich naprawdę dużo. Niektórzy cieszą się, że je mają. Jest to ich "znak rozpoznawczy".. Fakt, że sam mam wady, z którymi mi jest dobrze, ale to dlatego, że ja nie nazwałbym tego czymś złym. Stram się akceptować te złe, według mnie, nawyki innych i oczekuję tego samego. Co jest dla mnie najtrudniejsze do zaakcpetowania? Bardzo nie lubię kiedy ktoś bardzo często zmienia zdanie.  Nie wiem dlaczego, ale taki brak zdecydowanie strasznie mnie denerwuje. Fakt, że czasami można się z czegoś rozmyślić, ale dlaczego niektórzy robią tak niemal za każdym razem? NIe wiem. Nie lubię kiedy ktoś jest strasznie fałszywy.  Wydaje mi się, że nikt tego nie lubi. I głownie z tego powodu nie mogę zrozumieć dlaczego są osoby, które Tobie mówią coś, a innym zupełnie coś innego. Dlaczego bywa tak, że ktoś mówi Ci, że kogoś nie lubi, a poźniej z nim...

http://zbieznaperspektywa.blogspot.com/2016/11/hobby-i-zainteresowania.html Dzisiejszy post jest trochę później niż zawsze :) Jednak to z tego podowdu, że miałem wyjątkowo trudny tydzień i nie przygotowałem sobie nic, co mógłbym dodać. Dzisiaj chciałbym podzielić się z Tobą moim nowym hobby. Ostatnio, kiedy sprzątałem stare śmieci, zauważyłem duże pudło. Próbowałem je przestawić, jednak wydawało mi się dosyć ciężkie. Zaglądam do środka a tam duża ilość kaset magnetofonowych! Szybko uświadomiłem sobie, że w pokoju stoi radio, które odtwarza kasety. Od razu zacząłem sprawdzać z jaką muzyką mam tutaj do czynienia. Wiadomo, że nie jest to żdana "skaładanka hitów 2016". Wybrałem sobie 5 kaset,od których zacząłem słuchać takiej muzyki. A były to: Ich Troje,IRA, The Rolling Stones i dwie kasety Queen. Od zawsze lubiłem słuchać starego dobrego rocka. A tu są i takie kawałki :)Zauważyłem jaka jest różnica między muzyką z tamtych czasów a tym co serwują nam obecnie stacje...

Od dzisiaj (13.03.2017) postanowiłem zacząć używać bloga już jako ja a nie pod pseudonimem :) Stwierdziłem, że nadszedł już czas by w końcu się pokzać :)

Chociaż dużo chcesz, to tak mało możesz, bo choć łatwo jest, tak trudno się wydaje. Dzisiejszy post zacząłem fragmentem mojego wiersza  Mniej Więcej . Chciałem poświęcić go osobie, która pokazała mi, że niemoc i bariery istnieją tylko w naszych głowach, że nie ma rzeczy niemożliwych. Ostatnio spędzając zwyczajny piątkowy wieczór postanowiłem włączyć sobie coś, czego dawno nie oglądałem. Akurat rozpoczynała się tego dnia 7. edycja programu " Danicing with the stars. Taniec z Gwiazdami" . Iwona i Stefano Wydawało mi się, że już nic mnie nie zaskoczy, że program to tylko zmarnowany czas. Na szczęście jednak zostałem do połowy. I wtedy usłyszałem coś niebywałego. Chodzi mi o jedną z uczestniczek tegorocznej edycji, Iwonę Cichosz. To co pokzała przeszło moje wszelkie oczekiwania. Osoba niesłysząca, postanowiła tańczyć bez aparatów słuchowych! Swoją postawą udowodniła, że nie ma rzeczy niemożliwych a bezsilność jest tylko w naszych głowach...

Mniej Więcej Choć mała jest rana,  duży jest ból. Choć duży jest płacz, to tak mało w nim łez. Choć mało chcesz,   tak dużo możesz. Choć tak trudno jest, dość łatwo się wydaje. Choć duża jest rana, mały jest ból. Choć mały jest płacz, to tak dużo w nim łez. Chociaż dużo chcesz, to tak mało możesz, bo choć łatwo jest, tak trudno się wydaje.