Przejdź do głównej zawartości

***

SERCE NA WIDELCU

Odchodzisz tak nagle
Zostawiasz list wspomnienia
Aż sam w to nie wierzę
Że wszystko się tak  zmienia

Nie ma już mnie
Nie ma już nas
Nie ma już Ciebie
Został mi czas

I wiara została
I nadzieję mam
Że szczęście kiedyś
Dopisze i nam

Pójdziemy gdzieś w dal
Każde swoją drogą
I żadne troski już
Dopaść nas nie mogą

Bądź szczęśliwy kochanie
Z nim Ci będzie lepiej
I nie patrz proszę
Nie patrz jak ja cierpię


Komentarze

  1. Piękny wiersz, ale i smutny.

    OdpowiedzUsuń
  2. O kurczę, smutny wiersz, ale wierzę, że poezja daje ulgę w cierpieniu :)
    Zapraszam, co prawda poezji nie publikuję, ale mam nadzieję, że Ci się spodoba; )
    http://oczamimalilaty.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie nazywałbym tego co tworzę poezją, ale faktycznie pomaga to wypuścić z siebie takie negatywne emocje :)

      Usuń
  3. Smutny, ale piękny wierszyk. Wchodzisz na co raz wyższy poziom :)
    Pozdrawiam
    zmienicswiat.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Z góry dziękuję za każdy pozostawiony po sobie ślad :)